Αποδήμηση

Ανηφορίζοντας προς τον Αη – Λια

το Φώτη βλέπω να σκαλίζει

τα περιβόλια του στα Βαρικά

με κρύο νερό ποτίζει.

Απέναντι στο Στήλο

ο Γιούτσος σιτάρι θερίζει

στης Γιωργιάς το μύλο

το αλεύρι κοσκινίζει.

Φτάνοντας και στις αχλάδες

ο Τέλης κάθεται θαρρώ

αγναντεύει τις κυράδες

ρούχα να πλένουν στο νερό.

Στην πέρα – Ράχη ο Παναγής

ψάχνει μια γίδα γεννημένη

αναρωτιέται εξ’ αρχής

που να ‘ ναι η ευλογημένη.

Στη Μούσγα συναντώ τον Καρυδόγιαννη

τ’ άρματά του ζωσμένος στο ταγάρι

κολατσίζει με τον Τσοιυραπόγιαννη

με βροντερή φωνή καλεί τον Γιαννακάρη .

Ρε Εσύ Γιάννη, μην είδες

απ’ το πρωί  τις αναζητώ

κάτι ρούσες γίδες

το καλύβι μου βρέθηκε ανοιχτό.

Στον απάνου κάμπο η Παναγιώτα

καζάνι άναψε θαρρώ

τριγύρω του μαζεύει χόρτα

παστό θα κάνει  χοιρινό.

Γιορτή έχουμε απόψε μεγάλη

μου λέει, του Γιαννακάρη η Φανή

όλα είναι έτοιμα με χάρη

πριν το φεγγάρι να φανεί.

Φτάνοντας στου Γιάννη τ’ αλώνι

έπιασε ψιλή βροχή

ο Βαρδόγιαννης αγριεμένος μαλώνει

με του Ντέρτη το παιδί.

Ανυπόμονος ο Λαζουράς

στη Χότσα καρτερεί

Νασιώτικος  καυγάς

στήθηκε απ’ το πρωί .

Κατάκοπος φτάνω στο χωριό

όπου με καρτερούσαν όλοι μαζεμένοι

κάτω απ’ το καμπαναριό

κι ολονυχτίς ρωτούσαν απορημένοι.

Παπά- Σπύρο πες μας τι βλέπεις

στον κάτω κόσμο πως περνάς

ο Άδης είναι σκληρός και κλέφτης

δύσκολα τον ξεγελάς.

Β.Κ. (Μ.Α).   2019 / 5 / 21