Καθώς αγνάντευα τις αχλάδες
μου ‘ρθαν στο νου καταβολάδες
θυμήθηκα τα παιδικά μου χρόνια
που έπαιζα αμέριμνος στ’ αλώνια.
Πεντόβολα , κουτσό κι αμπάρα
έτρεχα ως την ξυλογαϊδάρα
τα βόδια να μαζέψω
νωρίς για να τα αρμέξω.
Ξωπίσω μου η Στέλλα
Ω! τι γλυκιά κοπέλα
την ψήφο μου αναζητά
λέει πως θα ‘ναι αργά μετά.
Τι έφτιαξες Στέλλα στο χωριό
όσο ήσουν στο νοικοκυριό
αναρωτιέμαι τέσσερα χρόνια
τίποτα δεν θωρώ, μα μόνο πιόνια.
Έργα έφτιαξα πολλά
ανοίξτε τα μάτια σας πλατιά
του χωριού το σιντριβάνι
που ‘χει τα χόρτα ως το ταβάνι.
Η στροφή για το Βεσίνι
για χρόνια ανέπαφη είχε μείνει
εγώ την άνοιξα κι αυτή
λίγες μέρες πριν την εκλογή.
Άμαθη ήμουν κι εγώ
έμπειρη τώρα έγινα θαρρώ
ο δήμαρχος με εκτίμησε
με θέση υπεύθυνη με τίμησε.
Την επομένη είχαμε εκλογές
μα οι κάλπες είν’ σκληρές
τιμωρούν τους επιστάτες
κι όλους τους αποστάτες.
Κλαίει η Στέλλα
που ‘χασε τη σέλα
τώρα το γαϊδούρι τρέχει
να βοσκήσει όσα έχει.
Β.Κ. (Μ.Α). 2019-05-26
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου