Θρυμματισμένοι κόποι

Στη σκιά των στίχων μου ταξιδεύω
δίχως σταθερή πυξίδα στο χάρτη

κωπηλατώντας μια ξύλινη βάρκα

φτάνω σε αδιέξοδο του χρόνου μονοπάτι.

Δαμάζω τα κύματα ένα προς ένα

όνειρα ανακαλύπτω τσαλακωμένα

νήματα σκότους θυμίζουν τεντωμένα.

Και εκεί που παλεύω τα μάγια να λύσω

μια γοργόνα έρχεται ξωπίσω

μακριά φύγε, μου λέει, απ’ αυτά τα μέρη

μην περιμένεις να ‘ρθει πάλι καλοκαίρι.

Δεν είναι αλήθεια, της ψιθυρίζω

εκλογές έχουμε και ελπίζω

όλα μπορούν να τεθούν σε λειτουργία

ο κρατικός μηχανισμός δεν θα ‘χει απεργία.

Μην αυταπατάσαι παιδί μου,

δακρυσμένη συνεχίζει

εδώ όποιος την τύχη του αναζητά

φοβάμαι άδικα ελπίζει

όλοι κοιτούν την τσέπη τους πως θα γεμίζουν

τους κόπους σου στα θρανία θρυμματίζουν.

 Β.Κ. ( Μ.Α. ) 2019 / 07/ 02  Μ.Α.

_______Στην Υγειά Μας________

Πλησιάζουν οι εκλογές
ντόρος πολύς γίνεται για αυτές
οι δημοσιογράφοι δίνουν- παίρνουν
το κομποσκοίνι των υποψήφιων σέρνουν.

Από τη μια ο Ένας τάζει
απ’ την άλλη ο Άλλος βράζει
ψηφίστε Αυτόν όλοι λένε
αναρωτιέμαι αύριο ποιοι θα κλαίνε.

Τα τηλεοπτικά κανάλια πήραν φωτιά
τα παντελόνια μας γίνηκαν κοντά
καλούν υποψήφιους στις ειδήσεις
πυρά στιγματίζουν τις εξελίξεις.

Άραγε έχει ωριμάσει το σταφύλι
ή μήπως άγουρη η γεύση του στα χείλη
μοιάζει αδιανόητο ο καθείς να καταλάβει
μεθαύριο τι κρασί θα μεταλάβει.

Τα μάτια σου λαέ μου, άνοιξε να δεις
οι καρέκλες φάρδυναν για τους ευτραφείς
το μοναδικό σου λιγοστό σκαμνί
ολοένα στενεύει και αιμορραγεί.

Β.Κ. (Μ.Α.) 2019-07-01